पोरींचे बाप म्हणजे...

नमस्कार मित्रानो..

एक वेगळ्या विषयावर माझी ही दूसरी कविता. रडवन खुप सोप असत पण हसवन हे खुप कठिन...म्हणुन एक कठिन काम हातात घेउन बघुया म्हणुन माझा एक प्रयत्न... माझा हा प्रयत्न तुम्हाला आवडेल अशी आशा करतो...माझ्या ह्या कवितेने कुणाच्या चेहऱ्यावर स्मित हास्याची एक रेश जरी उमटली तरी हे माझ्या कवितेच यश असेल..



माझ्या ह्या कवितेने कुणाच्या भावना दुखावत असतील तर मी त्यांची जाहिर माफ़ी मागतो.आणि त्याना सांगू इच्छितो की त्यांच्या भावना दुखावन्याचा माझा मुळीच हेतु नाही..एक गंमत म्हणुन मी ही कविता केली आहे. तुम्हीही ही गंमती वरच न्यावी ही विनंती..धन्यवाद..



एक वेडा कवी.....



पोरींचे बाप म्हणजे बाप रे बाप..

डोक्याला असतो ह्या साल्यांचा ताप..



पोरींचे बाप म्हणजे बाप रे बाप..

जणू काही फणा काढून उभा आहे साप..



अचानक समोर आला की..

पळून पळून लागते ही धाप..



पोरींचे बाप म्हणजे बाप रे बाप..

नुसता आवाज ऐकला की अंगाचा उडतो हा थरकाप..



सुंदर सुंदर पोरींचे का असतात असे..

असे एकदम यमासारखे दिसणारे हे बाप...



आणि गोऱ्या गोऱ्या पोरींचे असतात....

अगदी कोळश्या सारखे काळेकुट्ट हे बाप..



चायला कधी कधी ह्यांच्या मुळेच..

आमच्या भेटीलाही लागतो चाप....



मला आवडलेल्या सगळ्या पोरींचे साले असेच का असतात बाप...?

न जाणे मागच्या जन्मी मी कोणते केले होते असे पाप..



लांब लांब मिशा ठेउन न जाणे स्वताला काय समजतात...

पण मिशा वाढल्या तर मला हे सगळे वीरप्पन सारखे का दिसतात...?



जा सांग तुझ्या बापाला मिशा वाढवून कुणी वीरप्पन बनत नाही..

ए मुच्छड तुला काय तुझ्या बापाला ही मी घाबरत नाही..



अचानक ही हिम्मत माझ्यात कशी येते मला कळतच नाही...

साला तिचा बाप समोर आला की माझी बोबडी का वळते हे कोडं मला सूटतच नाही..



......एक वेडा कवी.....११ मे २००९