Monday, May 18, 2009

एक दुपार

का मला माहित नाही
पण आज अचानक दुपारी
मी माझ्या खोलीची खिडकी उघडली
रणरणत्या अशा दुपारी
भकास रस्त्यावर नजर माझी धावली
उजाड वाटेवर लक्ष जाताना
घामाच्या धारा शरीरातून वाहत होत्या
अंगाची काहिली होताना
दुर्गंधीचे धुमारे वातावरणात पसरत होते
दुरवर कोणी चिटपाखरू
डोळे फाडुन पाहिल तरी दिसत नव्हते
आणि एकदम अचानक....
कुठूनशी गार हवेची झुळूक आली
मला खर तर तुझी आठवण आली
आणि अचानक तू नजरेस पडली
माझी भकास दुपार तुझ्यामुळे गारेगार झाली
प्रसन्ना जीके

1 comment:

  1. पुढच्या वेळी अजून चांगला प्रयत्न करावा.
    फारच वाईट कविता होती.

    ReplyDelete