Thursday, June 25, 2009

घट्ट मिटली होती दार तरी

घट्ट मिटली होती दार तरी

राहिली कुठली खिड़की उघडी

त्यातून मग झुलुक काढ़ते

हळूच खोडी

हवा हवासा सुवास घेवून

दरवळला वारा

वाहू लागला अचानक
आठवनिंचा झरा

सुवास तो आठवून गेला

तिचाच चेहरा

ज्याच्या साठी जीव आज

ही होतो कावरा बावरा

रातराणी मुठीत घेवून

आजुबाजुला ती असायची

सुगंध आपल्या प्रीतिचा

लाजत लाजत म्हणायची

हळूच कधी जवळ येवून

फूले कुशीत टाकायची

फूले कुशीत टाकायची

बेहोश मला करायची

दरवलु दे आशीच प्रीती आपली

डोळे पुसत म्हणायची

डोळे पुसत म्हणायची

म्हणत ढसा ढसा रडायची

सुखली ती फूले आणि

कवाडे होती मी मिटली

घट्ट मिटून घेतली दार

आणि आठवण ती जपली


गीत १९/४/०९

No comments:

Post a Comment