घट्ट मिटली होती दार तरी
राहिली कुठली खिड़की उघडी
त्यातून मग झुलुक काढ़ते
हळूच खोडी
हवा हवासा सुवास घेवून
दरवळला वारा
वाहू लागला अचानक
आठवनिंचा झरा
आठवनिंचा झरा
सुवास तो आठवून गेला
तिचाच चेहरा
ज्याच्या साठी जीव आज
ही होतो कावरा बावरा
रातराणी मुठीत घेवून
आजुबाजुला ती असायची
सुगंध आपल्या प्रीतिचा
लाजत लाजत म्हणायची
हळूच कधी जवळ येवून
फूले कुशीत टाकायची
फूले कुशीत टाकायची
बेहोश मला करायची
दरवलु दे आशीच प्रीती आपली
डोळे पुसत म्हणायची
डोळे पुसत म्हणायची
म्हणत ढसा ढसा रडायची
सुखली ती फूले आणि
कवाडे होती मी मिटली
घट्ट मिटून घेतली दार
आणि आठवण ती जपली
गीत १९/४/०९
No comments:
Post a Comment