प्रेम हे एकीवरच
करायाच असत ,
स्त्यानारायनाच्या प्रसदा सारख
प्रत्येकीला वाटायाच नसत . .
तिला ती आवडते म्हणुन
मी तिचा आरसा बनलो
आता तिचे प्रतिबिंब माज्यात होते
माज्यात असेल तरी तिचेच होते
श्रावणातल्या मेघा जरा थांब
माहेराच्या माझ्या मैत्रिणी ला सांग
मी खूप सुखात आहे
दुखा: तू जरा लांबच थांब
मनातील भाव जणू,
आज मुके मुकेसे झाले होते.
अंदाज़ जरी चुकले जगण्याचे माझे,
मरणाशी हे कसे गीत मी गुंफिले होते
शब्दांच्या पलीकडे जाताना,
शब्दाणी मला एकदा हटकले.
मग निशब्द बनूणी आसवात,
तेच शब्द आठवण बनून भटकले
एकंतात अश्रू गाळताना,
अश्रूना माझ्यावर हसे आले.
मग दिसला चेहरा मला माझा,
आसवांचे जसे आरसे झाले.
शब्द मला काही सांगो वा न सांगो
तो नेहमी सांगायचा
मला कळो वा न कळो
एकांतात अश्रु मात्र गाळायचा
प्रेमाचा विषय आला की
मी नेहमीच निशब्द होतो ,
तिच्या अबोल प्रश्नांना
निशब्द उत्तरे देतो . . .
तू नुसते अश्रु जपून ठेवलेस..
तुज्या बंद मुठीत
जर माज्या मनात पाहिले असतेस
दिसले असते हजारो मोती शिम्पल्यांच्या कुशीत
तू जाताना म्हणाली होतीस ना? की आपण नक्की परत भेटू .
हसत हसत नाही जमलेच,
तर झुरत झुरत भेटू
कशाला शोधतोस मला,
पहा मी तुझ्या शब्दा शब्दात आहे.
कशाला अश्रत ढाळतोस स्वतला,
पहा मी तुझ्या प्रत्येक श्वासात आहे
1) एकातरी पुरुषाला जन्माची अद्दल घडवण्यासाठी........
2) गुलाम ठेवणे बेकायदेशीर आहे म्हणून......
3) जीवन अर्थपूर्ण बनवण्यासाठी एक फायदेशीर गुंतवणूक म्हणून.........
4) पुरूष किती वाईट असतात याचा प्रत्यक्ष अनुभव घेऊन रडण्यासाठी............ .....
5) आई-बापावर दया करण्यासाठी.......
6) मैत्रिणीने केले मग मी का नको ...........?
7) नवीन-नवीन डिज़ाइनची मंगळसूत्रे घालवयास मिळावी म्हणून..........
8) नवराच्या जिवावर मुलांची हौस भागवता यावी म्हणून............ ......
9) मुक्त होण्यासाठी लग्नच केले नाही तर मुक्ती कोनापासून मिळविणार............ ....
10) आपल्या पाक कृतीचे भन्नाट प्रयोग ज्याच्या वर बिनबोभाट करता यावेत असा हक्काचा बकरा मिळण्यासाठी............ . .
11) लग्नानंतर मुली उजळतात म्हणे............ फअरनेस क्रीम फासून फासून थकल्यावर शेवटचा एक जालिंम उपाय
एक वर्षभर माझ्यावर केलेल्या प्रेमावर,
आभार तुझे मानतो आहे,
तुझ्या नंतर मी आता,
दूसरी मुलगी शोधतो आहे..........
तू सुद्धा आता,
दूसरा कुणी शोधला असशील,
रोज रोज त्याला,
माझ्यासारखा पिलला असशील.......
तुला माहित आहे,
प्रेमासाठी किती STRUGGLE करावा लागतो,
एक मुलीला पटवायला,
किती घाम गालावा लागतो..........
तुला लिहलेल्या प्रेम पत्रांची,
आजही आठवां ताजी आहे,
पुढचे प्रेम करायला,
माला त्यांची गरज आहे.........
आपल्या प्रेमापायी तुला दिलेले,
सर्व GIFT सुद्धा हवे आहे,
अर्ध्या किमतीत सुद्धा त्यांना,
विकत घ्यायला मी तयार आहे..........
तुझ्यावर केलेला सर्व खर्च,
आजही माझ्याकडे तयार आहे,
CHEQUE घ्यायचा की CASH घ्यायची,
यावर विचार सुरु आहे............
अरे हो..............
तुझातर माझ्यावर,
कोणताही खर्च नसेल,
कारन पर्स नेहमी घरी विसरने,
तुझे आजही सुटले नसेल........
तुझ्याकडे मी दिलेला,
माझा फोटो मला हवा आहे,
मुलीना IMPRESS करायला,
तोच तर एक दुवा आहे...........
तुझ्याकडून मिलालेल्या सर्वच वस्तुंचा,
माझ्या पुढच्या प्रेमावर मी वर्षाव करील,
तुला जसे PROPOSE केले होते,
तसेच मी तिला पण करीन............
म्हणुन मला माझे,
सर्व तू परत कर,
मला अजुन एक मुलगी पटवायला,
माझ्यासाठी प्रार्थना कर........
तुझे प्रेम संपल्यावर,
दुसरे प्रेम शोधतो आहे,
तुझ्या नंतर मी आता,
दूसरी मुलगी शोधतो आहे,
तुझ्या नंतर मी आता,
दूसरी मुलगी शोधतो आहे.............
मन कधी फ़सत,मन कधी रुसत...
कुनाला हे कळत,कुणी उगाचच हसत..
हसताना मनात बरंच काही असतं...
सांगायला मात्र काही जमत नसत...
समजुन घ्यावं असं खुप वाटतं....
समजतय त्याला हेही कळत....
शब्दांच्या शोधात मन हरवत...
न बोलताच मग डोळ्यांना समजत..
गालावरच्या खळीत उत्तर मिळतं....
पापन्यांखाली ते हळुच लपतं
मन कधी फ़सत, मन कधी रुसत..
सोन्याची पैठणी तिला चांदीचा काठ,
सोन्याची पैठणी तिला चांदीचा काठ,
दुसरीकडे बघाल ना, माझ्याशी आहे गाठ....
खोक्यावर खोका टी. वी. चा खोका ...............
खोक्यावर खोका टी. वी. चा खोका ...............
मी त्याची पांढरी मांजर आणि बंड्या मज्हा बोका ............
MSEB च्या तारेवर टाकला होता आकडा...
लग्नच माझे नाही ठरले तर नाव कोणाचे घेऊ रे माकडा...
इराण्याच्या चहा बरोबर मिळतो मस्का पाव
**** रावांची बाहेर किती लफडी ते विचारू नका राव !!
गाय चराते वनात आणि बैल चरतो रानात ... .......सारखा मुर्ख नवरा मिळणार नाही आख्या हिन्दुस्तानात
गप्पा-गोष्टिंचा सीजन सुरु असता.... साईट वरी ऑरकुट,
त्यामुळे, तुम्ची-आमची मैत्री झाली.... बघा कशी अटूट!
पहिलि बार पोहनेको गया तो क्या हुआ मालुम ?
पहेले पानी मे शिरा फिर पोहा
बादमे डुबा.
===========================================
घाई करो भैयाजी बस छुट जायेगा
तो पंचायत हो जायेगी.
=============================================
सरबत मे लिंबु पिळा क्या?
=============================================
इतना महाग कैसे रे तेरे यहॉं ? वो कोपरे का भय्या तो स्वस्त देता है !!=============================================
कांदा काट के , चिर के मस्त ऑमलेट बनानेका , और उपरसे थोडि कोथिंबिर भुरभुरानेका.
==============================================
अरे बाबा गाडि सावलिमे लगा...
=============================================
ए भाय , मेदुवडा शेप्रेट लाना, सांबारमे डुबाके मत लाना..
=============================================
खाओ पेट भर खाओ , लाजो मत..
=============================================
धावते धावते गिऱ्या तो खडकन हात का हाड मोड़्या.
एकदा एक जण दुर्बीण लावून आकाश निरीक्षण करत असतो..
संता तिथून जात असताना एक तारा निखळतो...
आणि मग सन्ता ओरडतो... " ओये क्या निशाना है, यार ..."
एकदा संता बंताला स्वत:च्या घरी बोलावतो,
जेव्हा संता बंताच्या घरी जातो तेव्हा , बंताच्या घराला टाळे लावलेले असते आणि
तिथे लिहुन ठेवलेले असते " तुझा पोपट झालाय , चल फूट इथून "
संता खाली पड्लेला खडु उचलतो आणि लिहितो
"मी आलोच नव्हतो "
जगातला सुंदरतम शब्द..
यात कुठल्याच अक्षराला..
ना ऊकाराचे शेपूट..
ना वेलांटीचा मुकुट.
ना कान्याची कुबडी..
ना मात्रेची बुगडी.
ना कुठे खळबळ..
ना कुठे वळवळ.
कसा... शांत..
शांत..शांत.
निव्वळ,
निखळ,
नितळ..
निळ्या तळ्यातली.. हिरवी शांती.
खर तर याला शब्द म्हणावं..
असं सुद्धा नाही वाटत...
स्तब्ध तळ्यात दगड टाकावा..
तसं वाटतं!
जिथं मन संपतं...
जिथं शब्द संपतात..
जिथं सारं संपतं..
ती अवस्था...
अ म न
Don't go around saying the world owes you a living; the world owes you nothing; it was here first.
---
Mark Twain [Samuel Langhornne Clemens] (1835-1910)
Interesting quotes -
Minds are like parachutes. They only function when they are open.
---
Sir James Dewar, Scientist (1877-1925)
जाकोब 'C' लेव्हलच्या खडकाळ गुहेत एका विहिरीशेजारी एका खडकावर बसला होता. त्याच्या बाजुला कागदपत्रांचा एक पुडका पडलेला होता आणि काही कागद पसरलेले होते. जाकोबच्या हातात एक खडकाचा तुकडा होता ज्याच्याकडे तो काळजीपुर्वक न्याहाळून पाहत होता. तो आता त्याच्या हातातल्या खडकाच्या तुकड्याला दुसऱ्या एका खडकाच्या तुकड्याने तोडायला लागला. जेव्हा तो एक खडकाचा तुकडा दुसऱ्या खडकाच्या तुकड्यावर आदळत होता तेव्हा त्यातून ठिणग्या निघत होत्या. बराच वेळ एकाग्रतेने तो ते खडकांचे तुकडे एकमेकांवर आदळत होता. अचानक तो भानावर आला तर कावरा बावरा होवून स्टेलाला आजुबाजुला बघून शोधू लागला. जेव्हा ती त्याला दिसली तेव्हा कुठे त्याच्या जिवात जिव आला.
स्टेला 'C2'विहिरीच्या काठावर उभी होती. ती विहीर जाकोब जिथे आपलं काम करीत होता तिथून जवळच होती पण मधे एक मोठा खडक आडवा होता. ती मधे मधे तिच्या हातातले कागद उकलून त्याचा संदर्भ घेत होती. तेवढ्यात तिला विहीरीच्या काठावर काहीतरी चिटकलेले दिसले. तिने जवळ जावून लक्ष देवून बघितले तर ते कपड्याचे धागे होते.
तेवढ्यात तिला मागून जाकोबचा आवाज आला, '' हे... काय करीत आहेस?''
'' काही नाही '' स्टेला म्हणाली.
' हे बघ... आताच काम करता करता माझी टूलकिट या विहिरीत पडली आहे... प्लीज ती मला आणून देतेस का?'' जाकोबने विचारले.
'' हं आलेच '' ती म्हणाली.
स्टेला जेव्हा त्याच्याजवळ आली तेव्हा जाकोब तिला म्हणाला, '' टूलकीट तर तू बघितलीच आहेना ... तो एक छोटा लाल रंगाचा बॉक्स आहे''
'' हो... मला माहित आहे '' स्टेला म्हणाली आणि 'C3' विहिरीच्या काठावर गेली, ज्यात जाकोबची टूलकीट पडली होती. दोन पावले मागे येवून तिने पटकन त्या विहिरीत उडी मारली. आता तिला ब्लॅकहोलमधे उडी मारण्याची चांगलीच सवय झालेली दिसत होती.
जाकोबला गुहेत दुरवर एका जागी जमिनीवर काहीतरी चमकतांना दिसलं. जाकोब आपल्या हातातला खडक बाजूला ठेवत तिथून उठला. आणि हळू हळू त्या चमकणाऱ्या वस्तूकडे जावू लागला. त्या वस्तूच्या जवळ जाताच त्याने त्या वस्तूवर आपल्या टॉर्चचा झोत टाकला. त्याच्या चेहऱ्यावर एक हास्य तरळलं होतं. त्याच्या पुढ्यात जमिनीवर पडलेला तो एक पारदर्शक खडा होता ... अगदी त्याच्या मनगटावर बांधला होता तसाच. त्याने तो खडा उचलून घेतला. त्याच्या चेहऱ्यावरचं हास्य अजुन खुललं होतं. त्याने तो खडा आपल्या मनगटावर बांधलेल्या खड्याच्या जवळ नेवून त्यांची एकमेकांशी तुलना केली.
'' माय गॉड! ... काय सुंदर खडा आहे!'' जणू तो स्वत:शीच बोलला.
'' आत्ता पर्यंत तु एकटाच होता ... बघ तुझ्यासाठी एक नवा सोबती आला आहे..'' तो जणू त्याच्या मनगटावर बांधलेल्या खड्याशी बोलत होता.
तेवढ्यात जाकोबच्या पाठीमागुन एक हात येवून जाकोबच्या खांद्यावर विसावला. दचकून जाकोबने दोन्ही खडे पाठीमागे लपवून वळून बघितले.
'' हे घे मी तुझी टूलकीट आणली आहे'' ती स्टेला होती.
स्टेलाला समोर पाहून जाकोबने सुटकेचा सुस्कारा सोडला.
'' ओह ... थॅंक यू... मला वाटलं... तू खरोखरंच मला भिती घातलीस...'' जाकोब म्हणाला.
स्टेलाने त्याची टूलकीट त्याला दिली.
'' हे बघ मला अजुन एक खडा सापडलाय'' जाकोबने आपली खडा असलेली मुठ स्टेलासमोर उघडली.
स्टेलाने तो खडा उचलून आपल्या हातात घेतला आणि ती त्याच्याकडे अगदी जवळून निरखून बघू लागली.
'' खरंच किती गोड खडा आहे हा!'' स्टेला म्हणाली.
स्टेलाने त्या खड्याला आपल्या मुठीत बंद केलं आणि 'C2'विहिरीकडे जात जाकोबला म्हणाली,
'' माझ्याजवळ थोडा वेळ राहू दे ''
'' थोडा वेळ नाही... नेहमीसाठीच असू दे ... तुझ्या मनगटावर बांध बघ त्याला'' जाकोब म्हणाला.
स्टेला जाता जाता थांबली आणि अत्यानंदाने म्हणाली, '' ओह.. थॅंक यू .. थॅंक यू सो मच''
जाकोब तिच्याकडे पाहून गोड हसला.
स्टेलाने त्या खड्याकडे मुठ उघडून पुन्हा एकदा पाहाले आणि ती त्या विहिरीकडे चालू लागली. जाकोब लोभसपणे तिला जातांना पाहत होता.
'' ऐक'' जाकोब म्हणाला.
स्टेला थांबून पुन्हा त्याच्याकडे वळून पाहू लागली.
'' काळजी घे... ज्या ब्लॅकहोलमध्ये तू पुर्वी कधी गेली नाहीस अश्या ब्लॅकहोलमध्ये जावू नकोस...'' जाकोब तिला एखाद्या आपल्या माणसाप्रमाणे सुचना देवू लागला.
'' हो...ठिक आहे '' स्टेलाने प्रतिउत्तर दिले.
क्रमश:...
Orkut Marathi is a collection and sharing blog about Marathi Kavita [Poems], Marathi Vinod [Jokes], Marathi Charolya, Marathi Ukhane, Marathi Articles and other Marathi stuff!!
Dear Orkut Marathi reader/s, The Marathi stuff [= articles, poems, jokes, stories, articles and or published material here], published on Me Marathi is/ are sent/ forwarded by friends, writers, poets and Marathi reader/ lovers whose names are there at the bottom of the respective articles. The 'stuff' may or may not belongs to the senders or publishers. The Marathi 'stuff' without writer's name should be considered as forwarded/ sent without the writer's name. For such posts, we respect and thank to the 'anonymous' writers. We DO NOT claim/ say any of the 'stuff' as ours. We respect the senders and the writers/ creators as well.
Kindly consider this blog/ website as a 'collection' and 'sharing' of Marathi 'stuff' and enjoy reading and sharing.
Regards,
Pankaj Rokade
---------------------------------
प्रिय ऑरकुट मराठी वाचक,
'ऑरकुट मराठी' वर प्रकाशित केलेले लिखान हे मित्र परिवार, लेखक, कवि आणि मराठी वाचकांनी पाठविलेले आहे. संबधित लिखान ज्या व्यक्तिने पाठविले आहे अथवा ज्या ज्ञात व्यक्तिचे आहे त्यांचे नाव संबधित लिखानाखाली दिले आहे. जे लिखान लेखकाच्या नावाशिवाय प्रकाशित केले आहे, असे लेखन लेखकाच्या नावाशिवाय मिळाल्यामुळे ते लिहिले नाही. मात्र, अशा लेखनाचा व लेखकांचा आम्ही आदर करुन त्यांचे आभार मानतो. येथे प्रकाशित कोणतेही लिखान आम्ही स्वतःचे वा मालकीचे मानत/ समजत नाही. आम्हांस लेख पाठविणा-या व्यक्तिंचा आणि लेखकांचा आम्ही आदर करतो व आभार मानतो.
कॄपया हे संकेतस्थळ मराठी लेखनाचा साठा - वाटा तत्त्वावर ग्राह्य धरुन वाचनाचा आनंद घ्यावा - द्यावा.
आभार,
पंकज रोकडे