'वाईन' असते वायोलिन सारखी...
वेदनेच्या तारा हळुवार छेडणारी...!.
श्वासामध्ये विरघळून काळजाला भिडणारी...
उदास उदास कातरवेळी...
वर वर बिनधास्त...आत आत हळहळणारी...!

'रम' असते तबल्यासारखी....
सगळ्या संवेदना क्षणात जागवणारी..!
एका नादखुळया स्पर्शानेच...
धरेवरुन आभाळात झेपावणारी...!
रात्रभर तालाच्या आवर्तनात घुमून ...पहाटे पहाटे समेवर येणारी !
'बिअर' असते मंदधुंद बासरी...
ओठांनी स्पर्शिली की ओठांपेक्षाही लाजरी..!
नसानसांतून वाहणारी, अलगद आणि लहरी..!
'शँम्पेन' असते मँच जिंकल्यावर निनादनारा उस्फुर्त बिगुल...
कुणी दखल घेतली तर ठीक,..नाहीतर आपल्यातच मश्गुल..!
'स्कॉच' म्हणजे झटका देणारी गिटार ...
कलत्या रात्री, भलत्या क्षेत्री, झुलत्या चंद्राबरोबर...
प्रत्येक ठेक्याला डोक्यात चढणारा थरार..!
मद्य नसेल तर वाद्यांचा नुसता कोलाहल...
वाद्य नसेल तर मद्य जाचक, जहरी हलाहल...
दोन्ही नसतील तर अवघे जगच सुनी सुनी मैफल...!!!
गौरी.

1 comments

nettra said... @ June 8, 2009 at 9:52 PM

nice 1

Post a Comment