' सांजवात '

विझून गेल्या सगळ्या आशा

आकांक्षाही मग मावळल्या

तिमिर हा दाटे चोहिकडे

तरीही ,सांजवात मी लाविते

सखी ,सांजवात मी लाविते

मनात काहूर माजलेले

धुमसती विझले निखारे

फुलती या नयनी अंगारे

तरीही , अखंड प्रज्वलते

सखी, सांजवात मी लाविते

वारा वाहे असा सैरावैरा
सागरही आहे खवळला
भीषण वादळ घोंगावते
तरीही , निरंजन तेवते
सखी, सांजवात मी लाविते

आता कशाशी नुरले नाते

एकले येणे एकले जाणे

धूसर धूसर चित्र सारे

तरीही , वाट पुढे सारते

सखी, सांजवात मी लाविते

------संगीता सावंत कोथरुड,पुणे.

------५८२००९.