पुरुषत्व माझे षंढ झाले
आज उडल्या चिंधड्या
क्रुरतेला झाकणा-या
आज उसवल्या गोधड्या

अंधपणाने षंढ पाहतो
धृतराष्ट्रचि मी आंधळा
चोपताना बालतनु ते
जीव केवढा कोवळा
उडूच का नयेत धमन्या

रक्त असे का गोठावे
क्रुर पशूंना निर्दय पाहून
पौरूष का न पेटावे

शब्द झाले कोरडे सारे
भावना जरी भळभळल्या
जीथे कृतीची जोड हरपली
कविता सा-या व्यर्थ गळल्या

=======================सारंग भणगे. (डिसेंबर 2008)

0 comments

Post a Comment