सकाळच्या किरणानी

तिला न्हालेल पहायचय,

केसातून घरन्गळणाऱ्या

बिन्दूना झेलू पहायचय।



केस् मोकळे सोड्लेल्या तिला

गोऱ्यापान् पठिवर

उन झेलताना पहायचय।



तिच्या ओठावरच हसू

दुरुनच प्यायचय,

पापण्याच्या झुल्यावर

खूप-खूप झुलायचय।



फ़क्त एकदाच.....

तिच्या समोर मला

सार् मोकळ करायचय,

ति भिजो वा ना भिजो

मनसोक्त बरसायचय

मनसोक्त बरसायचय......

0 comments

Post a Comment