अव्यक्त माझे भाव अन् बोलणार तूही नाही !
दडवलय मी हे गुपित अन् खोलणार तूही नाही !
रमणीय सृष्टी,रंगली मैफल स्वर्गीय सुरांची !
निश्चल मी तरी अन् डोलणार तूही नाही !
लपवूनि अर्थ गहिरे; उधळले शब्द सारे !
न मोजले मी कधी अन् तोलणार तूही नाही !
भरलेला समोर हा प्याला; साखर सर्व तळाला !
प्यालो मी तसाच् अन् घोळणार तूही नाही !
हा अबोल दूरावा भासे जणु वैषाखाचा वणवा !
थंड आहे मी तरी अन् पोळणार तूही नाही !
क्षणोक्षणी तुझेच् स्मरण; आलो कधी चुकून समोर॥
नजर मी चुकवेन; अन् ओळखणार तूही नाही !
-परीक्षित
|
0
comments
]
0 comments
Post a Comment