.... स्टेला रस्त्यावर एकटीच चालत होती. तिने रस्त्यावर समोर पाहाले. पुढे दूर दूरपर्यंत कुणीही दिसत नव्हतं. तिने वळून मागेही पाहाले, मागेही दूर दूर पर्यंत रस्त्यावर कुणीही दिसत नव्हतं. तरीही ती तशीच समोर समोर चालत राहाली. अचानक तिला रस्त्याच्या बाजुला एका शेतात एक जुना वाडा दिसला. आपसुकच तिची पावले त्या वाड्याकडे वळली.

वाड्याच्या आत भिंतीवर तिला मोठ मोठे पोर्ट्रेटस लावलेले दिसत होते. प्रत्येक पोर्ट्रेट जणू गुढ काहीतरी सांगण्याचा प्रयत्न करीत असावं असं तिला वाटत होतं. एका भिंतीवर तिला एक प्रिझमसारखं काहीतरी कोरल्यासारखं दिसलं. तिने त्या कोरलेल्या प्रिझमला हात लावून बघितला. बराच वेळ ती त्या प्रिझमला स्पर्ष करीत चाचपडून पाहत होती. जणू त्या स्पर्षाची जाणीव ती मनात साठवून घेत असावी.

अचानक वाड्यात तिला कुणाच्या तरी उपस्थितीची जाणीव झाली. तिने आजुबाजुला पाहाले. तिला वाड्यात एका कोपऱ्यावर एक सावली दिसली आणि तिने पाहताच ती सावली पुढे निघून गेली. ती त्या सावलीचा पाठलाग करायला लागली. तिला मनात कुठेतरी वाटत होतं की ती सावली गिब्सनचीच असावी.

'' गिब्सन '' स्टेलाने आवाज दिला.

अचानक ती सावली अंधारात नाहीशी झाली.

'' गिब्सन '' स्टेलाने अजुन जोरात आवाज दिला.

हाका मारीत तिने पुर्ण पॅसेजमध्ये शोधलं पण ती सावली दिसत नव्हती की गिब्सन.

अचानक दुरवरुन तिला वाड्याचा मुख्य दरवाजात काहीतरी हालचाल दिसली. ती मुख्य दरवाजाकडे धावली. दरवाजाजवळ पोहोचून ती वाड्याच्या बाहेर आजुबाजुला बघायला लागली. वाड्याच्या समोर एका झुडपाजवळ तिला काहीतरी हालचाल दिसली. म्हणून ती त्या झुडपाकडे धावत सुटली. अचानक तिला जाणवले की आपण एका विहिरीच्या बाजुने जात आहोत. तिने विहिरीकडे बघितले. त्या विहिरीला एका काळ्या खडकाच्या ठिगाने घेरले होते. तेवढ्यात तिला तिच्या मागे काहीतरी हालचाल जाणवली. तिने वळून बघितले तर गिब्सन वाड्यातून बाहेर येत होता. तिही हळू हळू त्याच्याकडे चालायला लागली. अचानक एक लख्ख प्रकाशाचा झोत गिब्सनवर पडला. त्या प्रकाशाच्या झोतामुळे गिब्सनची सावली जमिनीवर पडली होती. पण हळू हळू ती जमिनीवर पडलेली गिब्सनची सावली नाहीशी झाली. ती अजुन वेगाने... जवळजवळ त्याच्याकडे धावायला लागली. पण ती जोपर्यंत पोहोचत नाही तोपर्यंत गिब्सनही हळू हळू नाहीसा झाला होता. तो जिथे उभा होता तिथे ती पोहोचली. आणि पाहते तर जिथे गिब्सन उभा होता तिथे जमिनीवर एक पारदर्शक खडा पडलेला होता. तिने तो खडा उचलला आणि त्या खड्याकडे पाहत ती दु:खाने हंबरडा फोडत रडायला लागली.

... जेव्हा आपल्या हाताकडे पाहत स्टेला झोपेतून उठली तेव्हा तिला कळले की आपण पाहत होतं ते एक स्वप्न होतं. तिने पुन्हा आपल्या हाताकडे पाहाले. हातात काहीच नव्हते. तिने भेदरलेल्या चेहऱ्याने आपल्या आजुबाजुला पाहाले, तेव्हा तिच्या लक्षात आले की ती आपल्या बेडरुमध्ये बेडवर झोपलेली होती.

ती बेडवरुन खाली उतरली. अचानक तिला जाणीव झाली की तिच्या बेडरुमच्या खिडकीतून कुणीतरी डोकावून पाहत आहे. तिने खिडकीकडे बघितले तर तिला कुणीतरी एकदम खाली बसून लपल्यासारखे जाणवले. ती जशी जशी खिडकीजवळ जावू लागली तशी एक सावली तिथून पटकन उठून पळाली. ती आता घाबरली होती. ताबडतोब ती आपल्या बेडरुमच्या दरवाजाकडे झेपावली.

क्रमश:...

1 comments

Unknown said... @ March 29, 2009 at 8:01 PM

plz mala ya pude kay hote te vachay che ahe plz

Meenakshi

Post a Comment