ढगांमध्ये विरून मी तुझ्याच साठी बरसलो,

बरसून आता तुझ्या चिंब ओल्या केसातून निथळलो। . .



हरवून बसताना मी तुझ्या त्या गोड मंद हास्यात

मिसळलो पुन्हा तुझ्या त्याच पाणीदार डोळयात। . .



वाहत जाऊन शितिजापर्यंत मी फ़क्त तुझ्यासाठीच भटकलो

भटकून पुन्हा विरघळून मी तुझ्यासारखाच तरसलो। . .



थेंबाथेंबातून गायलो मी आपल्या पावसाचे गाणे

हिरव्यागार पाउलवाटेवर मन तृप्त होत भिजणे। . .



जळुन पूर्ण उन्हाळाभर, मी आता पावसाबरोबर परतलो

पण धरून तुझा हात हाती, मी फ़क्त ओंज़ळभरच बरसलो। . .



प्रत्येक पाऊस आता तुझ्या-माझ्यासाठीच असेल

अन तुझ्या प्रत्येक पावलाआधी तो मातीला भिजवेन। . .



कदाचित तेंव्हाच जाणवेल तुला की "का मी इतका बेहकलो?"

आणि जाणवल काही तर मी ही म्हणेन "म्हणूनच मी जन्मलो। . . "



रोहन

0 comments

Post a Comment