ढगांमध्ये विरून मी तुझ्याच साठी बरसलो,
बरसून आता तुझ्या चिंब ओल्या केसातून निथळलो। . .
हरवून बसताना मी तुझ्या त्या गोड मंद हास्यात
मिसळलो पुन्हा तुझ्या त्याच पाणीदार डोळयात। . .
वाहत जाऊन शितिजापर्यंत मी फ़क्त तुझ्यासाठीच भटकलो
भटकून पुन्हा विरघळून मी तुझ्यासारखाच तरसलो। . .
थेंबाथेंबातून गायलो मी आपल्या पावसाचे गाणे
हिरव्यागार पाउलवाटेवर मन तृप्त होत भिजणे। . .
जळुन पूर्ण उन्हाळाभर, मी आता पावसाबरोबर परतलो
पण धरून तुझा हात हाती, मी फ़क्त ओंज़ळभरच बरसलो। . .
प्रत्येक पाऊस आता तुझ्या-माझ्यासाठीच असेल
अन तुझ्या प्रत्येक पावलाआधी तो मातीला भिजवेन। . .
कदाचित तेंव्हाच जाणवेल तुला की "का मी इतका बेहकलो?"
आणि जाणवल काही तर मी ही म्हणेन "म्हणूनच मी जन्मलो। . . "
रोहन
|
0
comments
]
0 comments
Post a Comment